©®

KOLOSY ZA COLCĘ
Triumfalny powrót do kraju po 20 latach

Szef wyprawy Canoandes'79, Andrzej Piętowski, w rodzinnym Krakowie odebrał Super Kolosa 2001- polski, podróżniczy odpowiednik Oskarów. Wyróżnienie przyznano za całokształt osiągnięć, a statuetkę kolosa z Wyspy Wielkanocnej wręczono "siedmiu wspaniałym" na ręce kierownika. W ubiegłym roku Super Kolosa dla himalaistów odebrał Andrzej Zawada. Wspomnienie o nim opublikowaliśmy w lutym. - Kolos jest dla nas rodzajem rehabilitacji i nobilitacji w Polsce - powiedział mieszkający w Stanach Piętowski. - Przyrównanie Colki do Everestu stawia nasz wyczyn pośród najlepszych. No i nareszcie mamy w Polsce nagrodę, która - mam nadzieje - zjednoczy całe środowisko podróżnicze.

                                                             "National Geographic", maj 2001

Zauważeni
Wręczenie nagród dla podróżników

Dla bohaterów tego konkursu to, co najważniejsze , pozostało za nimi - gdzieś w szerokim świecie, z dala od klaszczącej widowni, reporterów, kamer. Wczoraj jednak nie kryli satysfakcji z otrzymania ciężkich statuetek, wzorowanych na kolosach z Wyspy Wielkanocnej. W środę i czwartek nominowani do Kolosów prezentowali swoje osiągnięcia kapitule konkursu oraz publiczności. Po każdym wystąpieniu głos zabierali widzowie. Studentów z akademii Ekonomicznej w Krakowie, którzy przeszli -w samym środku lata - ponad 1000 km przez pustynie Gobi , wprawił w zakłopotanie młody człowiek. Zapytał:- Jak wyglądało wasze pożycie? chwila konsternacji i ... okazuje się, że chodzi tylko o to, jak przez 63 dni dwóch ludzi odciętych od kontaktów ze światem zdołało ze sobą wytrzymać. Wojciech Moskal, uczestnik czteroosobowej wyprawy z Kanady na Grenlandie po lodzie, rozbawił wszystkich opowiadaniem o kłopotach Adama Wajraka, dziennikarza "Gazety Wyborczej", z zamarzającym śpiworem, do rozciągnięcia którego na noc potrzeba było dwóch ludzi. Werdykt kapituły poznaliśmy wczoraj po południu. - W dwóch kategoriach wybór był bardzo trudny - wyznał Stanisław Szwarc-Bronikowski, legendarny podróżnik, najstarszy członek jury. Nie chciał zdradzić o które kategorie chodzi, zapewnił jednak, ze nagrody przyznano sprawiedliwie. - Współczuje kapitule. Porównanie naszych osiągnięć musiało być piekielnie trudne - zauważył Janusz Bochenek, doceniony za samotne obejście zamarzniętego Bajkału.- O mało nie wpadłem do lodowej szczeliny-wspominał potem.- Mogłem już nie żyć. Ale zachody słońca przy kilkudziesięciu stopniach mrozu, na zupełnym pustkowiu, wynagradzają wszystko. Władysław Vermessy dodał zaś: - Cieszę się, że wreszcie taki sposób aktywności, jaki wszyscy reprezentujemy, zaczyna być zauważany.

Piotr Tomza, "Gazeta Wyborcza", kwiecień 2001